Περίληψη: 

Το θαλάσσιο περιβάλλον αποτελεί ένα τεράστιο τμήμα της γήινης σφαίρας και αποτελεί σημαντικό παράγοντα καθορισμού της ποιότητας του οικοσυστήματός μας.  Είναι αδιαπέραστο πρακτικά σε ηλεκτρομαγνητικά κύματα τα οποία εξασθενούν πολύ γρήγορα στο νερό και δεν μπορούν να αποτελέσουν μέσο μετάδοσης οποιασδήποτε υποθαλάσσιας πληροφορίας. Για το λόγο αυτό, πολλά θαλάσσια έμβια ήδη, με κύριο εκπρόσωπό τους τα θαλάσσια θηλαστικά, έχουν ουσιαστικά αντικαταστήσει την τυπική όραση με την ακοή. Έτσι «βλέπουν» το θαλάσσιο περιβάλλον με ήχους. Με ήχους βρίσκουν την τροφή τους, τους συντρόφους τους, επικοινωνούν μεταξύ τους και αποφεύγουν κινδύνους. Πήρε πολλά χρόνια στους ανθρώπους να αντιληφθούν τη σημασία του ήχου για την αναγνώριση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και όταν το συνειδητοποίησαν άρχισαν πρακτικά να μιμούνται τα θαλάσσια θηλαστικά χρησιμοποιώντας τους ήχους σε μια σειρά εφαρμογών. Έτσι ξεκίνησε η περιοχή της Υποβρύχιας Ακουστικής ως ξεχωριστή αλλά ιδιαίτερα ελκυστική επιστημονική περιοχή της ακουστικής και οι ερευνητές συνειδητοποίησαν ότι αποτελεί μια πολύ σημαντική περιοχή εφαρμογών σύζευξης της μαθηματικής μοντελοποίησης με τη σύγχρονη τεχνολογία, προκειμένου και ο άνθρωπος να αποκτήσει «μάτια» στη θάλασσα.

Στην παρουσίαση θα γίνει μια συνοπτική ιστορική αναδρομή της επιστημονική περιοχής της Υποβρύχιας Ακουστικής, θα αναφερθούν σύγχρονες εφαρμογές με τα απαραίτητα εργαλεία (θεωρητικά και τεχνολογικά) για την αντιμετώπισή της καθώς και στοιχεία από τις περιβαλλοντικές προκλήσεις του σήμερα που φέρνουν την υποβρύχια ακουστική ξανά στην πρώτη γραμμή ενδιαφέροντος.

Σύντομο Βιογραφικό: 

Ο Μιχάλης Ταρουδάκης, είναι Καθηγητής στο Τμήμα Μαθηματικών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης και συνεργαζόμενο μέλος ΔΕΠ με το Ινστιτούτο Υπολογιστικών Μαθηματικών του ΙΤΕ.

Γεννήθηκε το 1956 στο Ηράκλειο, στο οποίο ολοκλήρωσε και τις Γυμνασιακές του Σπουδές. Πήρε το δίπλωμα του Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 1979 και το Διδακτορικό του Δίπλωμα από το ίδιο Ίδρυμα το 1988. Στη συνέχεια διετέλεσε Ερευνητής στο ΙΤΕ, Λέκτορας στο Τμήμα Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, ενώ υπηρέτησε το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης από τις βαθμίδες του Επίκουρου, του Αναπληρωτή και του Καθηγητή.

Το κύριο πεδίο έρευνάς του είναι η Μαθηματική Μοντελοποίηση προβλημάτων κυματικής διάδοσης με κύριο προσανατολισμό την Υποβρύχια Ακουστική και ειδικότερα την Ακουστική Ωκεανογραφία. Σε αυτές τις περιοχές έχει αναπτύξει μεγάλη ερευνητική δραστηριότητα έχοντας συντονίσει ή συμμετάσχει ως κύριος ερευνητής σε μεγάλο αριθμό εθνικών και διεθνών ερευνητικών προγραμμάτων.

Έχει συνεχή παρουσία σε μεγάλα διεθνή επιστημονικά συνέδρια, σε πολλά από τα οποία είναι ο ίδιος Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής, ενώ έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 100 εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.

Έχει μεγάλη διοικητική εμπειρία, καθώς εκτός από τη διδασκαλία μαθημάτων ακουστικής και εφαρμοσμένων μαθηματικών σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, έχει υπηρετήσει το Πανεπιστήμιο Κρήτης σε όλες τις επίσημες διοικητικές θέσεις του, συμπεριλαμβανομένης αυτής του Πρύτανη του Πανεπιστημίου, του Κοσμήτορα της Σχολής Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών και του Προέδρου του Τμήματος Μαθηματικών.   

Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Ακουστικής, της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ακουστικής (European Acoustics Association) και της Διεθνούς Επιτροπής Ακουστικής (International Commission for Acoustics). To 2020-2021 συνδιοργάνωσε το 2020-2021 το Διεθνές Έτος Ήχου.  

Η προσφορά του στην ακουστική έχει λάβει διεθνή αναγνώριση καθώς εκτός από τις εκλογές στις προαναφερθείσες διοικητικές θέσεις, του έχει απονεμηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ακουστικής το βραβείο της για τη διάδοση της Ακουστικής στην Ευρώπη, από την Πορτογαλική Ακουστική Εταιρεία το Δίπλωμα Αναγνώρισης Δραστηριότητας και από την Ισπανική Ακουστική Εταιρεία το Βραβείο Caracola που απονέμονται σε διακεκριμένους ερευνητές της Ακουστικής. Έχει επίσης αναγορευθεί Εταίρος (Fellow) της Αμερικάνικης Ακουστικής Εταιρείας.

Σημαντική είναι και η Κοινωνική του δράση καθώς είναι Πρόεδρος του Δ.Σ. του Μουσείου Νίκου Καζαντζάκη στη Μυρτιά Ηρακλείου, ενώ έχει διατελέσει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Κρητικών Ιστορικών Μελετών, της Πολιτιστικής Επιτροπής του Δήμου Ηρακλείου και της Επιτροπής Εποπτείας της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου. Για την κοινωνική του δράση έχει τιμηθεί από τον  Μακριότατο Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Θεόδωρο Β 'με το Μετάλλιο του «Χρυσού Λέοντος Τάξης» του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, καθώς και από την Πρεσβεία της Κίνας στην Αθήνα.

Περίληψη: 

In recent years, Musical Acoustics has made dramatic advances in physical modeling techniques using Ultrascale Computing methods, such as Graphic Processing Units (GPU) or Field Programmable Gate Arrays (FPGA). These methods allow solving differential equations, including highly nonlinear frequency-dependent viscoelastic damping, pointing to internal damping as maybe even more important than eigenmodes for the sound character of musical instruments. Very recent suggestions for adding Acoustic Metamaterials to musical instruments not only enlarge sonic possibilities but also create sounds that are impossible to produce with conventional musical instruments. Furthermore, contemporary machine learning methodologiess, using psychoacoustic features of timbre perception, addressing the inverse acoustic problem is within reach. Such methodologies will allow estimating how to build a musical instrument starting from sound idle. These advances are accompanied by new nonlinear dynamical models of musical instruments able to predict dynamical processes with much higher precision than linear models. All these recent developments are about to elevate musical instrument crafting to another the level of customer sound-designed instruments with precise spectral and transient properties and sounds, which are impossible to realize with conventional mechanical musical instruments.

Σύντομο Βιογραφικό: 

Rolf Bader is professor for Systematic Musicology at the University of Hamburg. He also studied Physics, Ethnology, and Historical Musicology. After teaching at Stanford University as a Visiting Scholar, he became full professor for Systematic Musicology in Hamburg since 2007. His main research interests are Physical Modeling of Musical Instruments, Timbre and Rhythm Perception, Brain Dynamics, Musical Signal Processing, Machine Learning, Room Acoustics, or Music Ethnology. He also worked on Self-organization and Synergetics of Musical Instruments and Music Perception. He is the editor of the Springer Handbook of Systematic Musicology, and wrote monographs like Computational Mechanics of the Classical Guitar (Springer 2005) and Nonlinearities and Synchronization in Musical Acoustics and Music Psychology. He is editor-in-chief of the Springer Series Current Research in Systematic Musicology where he also published a monograph, as well as the volume Sound-Perception-Performance and Computational Phonogram Archiving as an editor. He also works as an Ethnomusicologist mainly in Myanmar, Cambodia, China, India or Sri Lanka and is about to build up a Computational Ethnomusicological Sound Archive ESRA at his Institute. He is also a musician and composer in the fields of free improvised and electronic music, as well as Fusion and Rock, and published several CDs.